وقتی تولید بی‌وقفه، فرصت نقد رئالیتی‌شوها را می‌دزدد
  • خرداد 16, 1403 ساعت: ۱۱:۴۵
  • شناسه : 82949
    4
    حالا که «جوکر۲» با فاصله دو ساله از پایان فصل نخست در آستانه پخش قرار گرفته، بد نیست به مرور برنامه‌هایی بپردازیم که بی‌وقفه و بدون هیچ تاملی در تولید، راهی شبکه نمایش خانگی شده‌‎اند.
    پ
    پ

    دو سالی است که از پایان پخش رئالیتی‌شوی جوکر به تهیه‌کنندگی احسان علیخانی می‌گذرد. رئالیتی‌شویی پرمخاطب که هرچند به مانند باقی برنامه‌های از این دست، از روی یک برنامه خارجی کپی شده بود، اما اقبال مخاطبان به‌رغم نقدهای فراوان به این برنامه به اندازه‌ای بالا بود که بلافاصله پس از پخش نخستین بخش آن، درخواست‌ها برای پخش دومین فصل جوکر آغاز شد.

    احسان علیخانی که کمی قبل خبر داد در این دو سال درگیر پروژه‌های سینمایی بوده، حالا قرار است جوکر ۲ را پس از دو سال پیش روی مخاطبان بگذارد. وقفه‌ قابل‌تاملی که بسیاری از رئالیتی‌شوهای شبکه نمایش خانگی، میان فصل‌های متعدد خود لحاظ نمی‌کنند تا به این ترتیب، عمدتا فاصله میان فصل اول و دوم آنها نهایتا به ۶ ماه هم نمی‌رسد.

    وقتی تولید بی‌وقفه، فرصت نقد رئالیتی‌شوها را می‌دزدد

    «صداتو»؛ تلاشی برای بهترشدن اما همچنان غیربومی

    یکی از برنامه‌هایی که آغاز فصل دوم آن با چالش هایی همراه بود، برنامه صداتو به تهیه کنندگی حامد جوادزاده بود. این برنامه با اجرای محسن کیایی از خرداد ۱۴۰۲ شروع به پخش در بستر شبکه نمایش خانگی کرد و به یک‌باره پس از ۱۲ قسمت، در شهریورماه ۱۴۰۲ بدون اعلام قبلی، پخش خود را متوقف کرد. در آن زمان، تهیه‌کننده، بهانه ایام عزاداری را آورد و اعلام کرد که فصل جدید به زودی پخش خواهد شد اما این اتفاق تا فروردین ماه امسال به طول انجامید.

    به‌رغم نقدهای منفی که این برنامه پس از پایان ناگهانی فصل اول دریافت کرد، نقدهایی که به کپی بودن برنامه، ایرانیزه نشدنش، اجرای نامناسب محسن کیایی و موارد دیگر وارد بود، در نهایت باز برای فصل دوم تکرار شد و این برنامه با همان رویه و سیاق قبلی از نوروز امسال در شبکه نمایش خانگی پخش شد.

    صداتو در فصل دوم به‌رغم حاشیه‌های اعلام شده که مربوط به جدایی محمد بحرانی و امیر مهدی ژوله بود، ترکیب اصلی مربیان خود را حفظ کرد تا مخاطبی که به واسطه همراهی با یک فصل این برنامه با آنها همذات‌پنداری کرده بود، حفظ شود و این مهم‌ترین نکته در فصل دوم این برنامه بود.

    به علاوه تا به اینجا آنچه از نظرات کاربران و منتقدان پیشین این برنامه در فصل ابتدایی دریافت می‌شود تغییراتی است که صداتو تلاش کرده ایجاد کند تا انتقادات فصل ابتدایی را پوشش دهد.

    هرچند که این عامل در کپی بودن برنامه تغییری ایجاد نکرده و همچنان انتقاد به ایرانیزه نشدن صداتو وجود دارد اما تغییراتی که در اجرای چالش ها ایجاد شده، تا حد زیادی مخاطبان را راضی کرده است. زنده برگزارکردن چالش استودیو مخفی و حذف یکی از چالش های خسته کننده به نام آنلاک، باعث شد کمی برنامه سرزنده‌تر شود.

    «ناتو» هستند و ابایی ندارند بگویند کپی هستیم!

    یکی از برنامه‌هایی که با چالش کمتری به فصل دوم رسید، برنامه ناتو به تهیه‌کنندگی مهدی صفی‌یاری بود. این برنامه که کمتر از باقی برنامه هایی که از یک برنامه خارجی کپی شده، مورد هجوم مخاطبان قرار گرفت، از اردیبهشت ۱۴۰۲ تا تیر ماه ۱۴۰۲ با اجرای محمدرضا علیمردانی پخش شد.

    علیمردانی که پیش از ناتو، پدرخوانده را اجرا کرده بود مورد قبول مخاطبان بود و حتی در بخش هایی، اجرای او با این برنامه مقایسه می‌شد. ناتو با استناد به نامی که برای خود برگزیده بود به هوش شرکت‌کننده ها که عمدتا هم بازیگران و هنرمندان شناخته شده بودند، تکیه می‌کرد و همین باعث شده بود مخاطبان با هنرمند مورد نظر خود همذات‌پنداری کنند.

    نکته جالب آن است که اغلب این برنامه‌ها در تیتراژ خود اعلام می‌کنند که کپی شده از یک برنامه خارجی هستند. صفی‌یاری در گفت‌وگویی نیز گفته بود: «در انتهای تیتراژ، نام برنامه خارجی را می آوریم؛ با این تفاوت که آن برنامه خنده ندارد و ما با یکسـری تغییرات توانستیم ناتو را بسازیم. ضمن اینکه نمونه خارجی این برنامه، با حضور سلبریتی ها ساخته نمی شود و شرکت‌کننده ها افراد معمولی هستند. اما به دلیل اینکه مردم ما سلبریتی‌ها را دوسـت دارند ما از حضور آنها اسـتفاده کردیم.»

    فصل دوم این برنامه از ۱۳ آذر ۱۴۰۲ شروع به پخش کرد و تا ۱۰ بهمن ۱۴۰۲ ادامه داشت. به جز حاشیه حذف یکی از قسمت ها، ناتو با چالش خاصی مواجه نبود و مخاطبان خودش را در طول پخش دو فصل داشت.

    وقتی تولید بی‌وقفه، فرصت نقد رئالیتی‌شوها را می‌دزدد

    «پدرخوانده» و چالش بی‌مخاطبیِ دزدان کارائیب

    انتقادها به اغراق در دکور و لباس ها از ابتدا با رئالیتی‌شوهای مافیا همراه بود اما در پدرخوانده این انتفادها به اوج خود رسید. در این برنامه که کارگردانی و تهیه‌کنندگی آن را سعید ابوطالب برعهده دارد تنها فصل اول با اقبال بالا همراه بود و با شروع فصل دوم انتقاد به دکور و لباس هایی که یادآور دزدان دریایی کارائیب بودند، شروع شد.

    فصل دوم پدرخوانده به دلیل اقبالی که از فصل ۱ آن صورت گرفت با فاصله ای کم و در تابستان۱۴۰۲ پخش شد. با آنکه به نظر می‌رسید فصل سوم آن که از عید فطر پخش خود را شروع کرده به اصلاح مواردی که موجب نقد شده بود بپردازد اما همچنان نظر مخاطبان بر اغراق زیاد در دکور و لباس ها پابرجاست.

    به علاوه فاصله کم شرکت‌کننده ها از هم و محل جاگیری آنها نیز مورد نقد مخاطبان بوده است. یکی از مخاطبان نوشته بود: «لباس بی معنی، دکور تیره و خفه، صندلی های چسبیده به هم و.. حتی برای رای گیری هم دست شرکت کننده به صورت همدیگر می خورد!»

    به نظر می‌رسد برنامه هایی همچون پدرخوانده که به فاصله کمی از پایان فصل قبلی فصل جدید را به تولید می‌رسانند، زمان کم‌تری در اصلاح و بازسازی فرمی و محتوایی برنامه دارند و این در پدرخوانده به اوج خود رسیده است.

    پیش‌تولید دومین فصل «آوای جادویی» با محمد معتمدی

    برخی برنامه ها هم به‌رغم تقاضای زیاد هنوز به فصل دوم نرسیدند. یکی از این برنامه ها آوای جادویی بود. برنامه ای برای استعدادیابی در زمینه خوانندگی که از اسفندماه ۱۴۰۱ در بستر نمایش خانگی پخش شد و پخش آن تا تیر ماه ۱۴۰۲ ادامه داشت. اغلب مخاطبان، این برنامه را مسیر خوبی برای ورود افراد بااستعداد به حوزه موسیقی و خوانندگی می‌دانستنند.

    محمد معتمدی طی مصاحبه ای که در اسفندماه سال گذشته انجام داده بود از پیش تولید فصل جدید این سریال خبر داده و گفته:« فصل دوم آوای جادویی در مرحله پیش تولید است و کارهای پیش‌تولید تا حدود زیادی انجام شده و باید به زودی تولید آغاز شود که چنانچه مسائل مالی و اداری آن مشخص شود، به زودی آغاز خواهد شد و ترکیب داوران هم همچون فصل قبل خواهد بود.»

    وقتی تولید بی‌وقفه، فرصت نقد رئالیتی‌شوها را می‌دزدد

    چالش «جوکر۲»؛ خلاق و بدون نقص‌های فصل قبل

    جدیدترین برنامه احسان علیخانی، شنبه ۶ آذر ۱۴۰۰ پخش خود را آغاز کرد و ۱۳ تیر ۱۴۰۱ به پایان رسید. سوژه ای که جوکر داشت به‌رغم کپی بودن بر اساس کلیشه معکوس عمل کرد و همین باعث شد از باقی رئالیتی‌شوهای زمان پخش خود پرمخاطب‌تر باشد. به علاوه کارگردانی و تهیه‌کنندگی احسان علیخانی که از نقاط قابل توجه و تامل مخاطبان و رسانه ها بود، باعث شده بود تمام ابعاد این برنامه متوجه او به عنوان یک برنامه‌ساز موفق تلویزیونی باشد.

    جوکر به‌رغم نظرات مثبت، از همان ابتدا از نقدها هم در امان نبود و شوخی‌های سطحی، نبودن خلاقیت در طراحی موقیعت‌هایی که منجر به خندیدن بازیکنان شود، شرکت ندادن هنرمندان زن در این برنامه و توهین هایی که گاهی به اقشار مختلف جامعه اعم از معلولان می‌شد، این برنامه را به دور تکرار انداخت.

    حالا و با نزدیک شدن به آغاز فصل سوم و با توجه به وقفه دوساله در تولید آن، انتظار می‌رود نقدهایی که به بخش اول این برنامه وارد شده بود، مرتفع شود. خصوصا آن‌که تجربیاتی که دیگر برنامه ها در تولید بدون توقف و با فاصله کوتاه از هم دارند، نشان می‌دهد که جوکر برای محبوبیت دوباره و جلب توجه میان انبوه برنامه های درحال پخش از این بستر، چاره ای جز اصلاح نقدهای وارده بر خود را نداشته باشد.

    *ایرنا

    ثبت دیدگاه

    • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وب منتشر خواهد شد.
    • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
    • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.