چرا اروگوئه؟
  • مهر 1, 1401 ساعت: ۰:۲۱
  • شناسه : 38409
    6

    شاید نخستین سؤال مهم درباره جدال دوستانه تیم ملی با اروگوئه این باشد که چرا ایران روبه‌روی حریفی قرار می‌گیرد که در نگاه اول شبیه به هیچکدام از تیم‌های هم‌گروهی‌اش نیست؟ پاسخ‌دادن به این سؤال اما بدون توجه به معادله‌های خاص فوتبال ایران، منطقی به‌ نظر نمی‌رسد.

    پ
    پ

    به گزارش ایسنا، روزنامه همشهری نوشت: «بعد از ماجراهای منجر به لغو اردوی کانادا، داستان‌های اردوی فاجعه‌بار قطر، ناتوانی در یافتن رقبای دوستانه و خالی‌شدن برنامه تیم ملی، چاره‌ای به جز بازی با در دسترس‌ترین رقبا برای ایران وجود نداشت. از یاد نبریم که تیم‌های اروپایی درگیر لیگ ملت‌ها هستند و برنامه بسیاری از کشورها نیز از قبل پر شده است. در چنین شرایطی روبه‌رو شدن با حریفی مثل اروگوئه، تجربه مهمی برای تیم ملی خواهد بود. این یکی از بزرگ‌ترین دیدارهای دوستانه ایران در چند سال اخیر به شمار می‌رود و سلسته نیز با همه ستاره‌ها روبه‌روی ایران قرار خواهد گرفت. بازیکنان تیم ملی درست قبل از جام جهانی، به چنین مسابقه‌ای نیاز داشتند تا هم شخصیت تیمی‌شان را نشان بدهند و هم اعتمادبه‌نفس بیشتری را به‌ دست بیاورند. بدون تردید این مسابقه کمک بزرگی برای کارلوس کی‌روش خواهد بود تا خودباوری لازم را در اردوی تیم ملی ایجاد کند. البته که مثل همه نبردهای دوستانه دیگر، «نتیجه» کلیدی‌ترین بخش از این مسابقه نیست اما شاید تیم ملی با یک نتیجه خوب در این بازی، به لحاظ روحی در بهترین موقعیت برای رفتن به جام جهانی قرار بگیرد.

    ایران در حالی به مصاف اروگوئه می‌رود که این تیم در سال ‌۲۰۲۲ فرم کاملا متفاوتی داشته است. اروگوئه در این سال نتایج بسیار خوبی را به‌ دست آورده است. آنها در این سال هفت بازی برگزار کرده‌اند و در این نبردها به شش برد و یک تساوی رسیده‌اند. این سال میلادی برای آبی‌ها با شکست‌دادن پاراگوئه شروع شد و با سه برد خوب روبه‌روی ونزوئلا، پرو و شیلی ادامه پیدا کرد. در حقیقت اروگوئه هر چهار نبرد پایانی‌اش در مقدماتی جام جهانی را پیروز شد.

    درست در همان فیفادی قبلی که تیم ملی ایران نمی‌توانست رقیب دوستانه‌ای برای خودش پیدا کند و نهایتا یک بازی با الجزایر انجام داد، اروگوئه ابتدا به آمریکا سفر کرد و اردویی در این کشور داشت و سپس به خاک خودش برگشت و نبرد دوستانه دیگری را نیز پشت سر گذاشت. اروگوئه در طول ۹روز، سه‌ بازی تدارکاتی برگزار کرد و در این بازی‌ها، توانست سه گل به مکزیک و پنج گل به پاناما بزند. آنها روبه‌روی تیم ملی آمریکا نیز به تساوی بدون گل رضایت دادند و حالا روبه‌روی یکی از هم‌گروه‌های آمریکا در جام جهانی قرار می‌گیرند.

    فرم اروگوئه قبل از برخورد با ایران، درخشان به‌ نظر می‌رسد. تیم ملی ایران اما این اواخر فرم خوبی نداشته است. تیمی که در پنج بازی‌اش در سال ‌۲۰۲۲، سه بار برنده شده و دو بار هم شکست خورده است. ایران در این سال‌، عراق، امارات و لبنان را برده اما در دو بازی سخت‌تر روبه‌روی کره‌جنوبی و الجزایر بازنده بوده است. باختن به الجزایر، عملا به شام آخر سرمربی سابق تیم ملی تبدیل شد.

    در روزهای گذشته زمزمه‌هایی در مورد مصدومیت لوئیس سوآرس و احتمال غیبت او روبه‌روی تیم ملی به‌ دلیل آسیب‌دیدگی از ناحیه دست به گوش رسیده اما تصاویری که به‌تازگی در صفحه توییتر رسمی تیم ملی اروگوئه قرار گرفته‌اند، نشان می‌دهد او کاملا آماده این بازی است و بدون مشکل خاصی با هم‌تیمی‌ها تمرین می‌کند. سوآرس فصل را در کشور خودش شروع کرده اما ظاهرا تصمیم دارد در تعطیلات زمستانی به فوتبال اروپا برگردد. شاید لیگ انگلیس، مقصد بعدی این بازیکن باشد؛ جایی که داروین نونیز در آن حضور دارد. داروین یکی دیگر از ستاره‌های مهم تیم ملی اروگوئه است؛ بازیکنی که در شروع این فصل یک رقابت جدی را با هالند کلید زد اما حالا دیگر همه این رقابت را از یاد برده‌اند؛ چرا که هالند گل‌های زیادی را برای سیتی زده و نونیز بعد از یک محرومیت نسبتا طولانی در شش مسابقه فقط دو گل برای لیورپول به ثمر رسانده است. با این حال، او بر خلاف ارلینگ هالند، بخشی از رقابت‌های جام جهانی خواهد بود.

    در خط میانی اروگوئه، باید در انتظار مثلث جذاب بنتانکور، والورده و یک نفر از بین توریرا یا وسینو باشیم. والورده این روزها در اوج آمادگی به سر می‌برد. فده این فصل هشت بار برای تیم کارلتو به زمین رفته و چهار گل و دو پاس گل را پشت سر گذاشته است. در خط دفاعی نیز به‌ نظر می‌رسد آرائوخو در سمت راست به‌ کار گرفته خواهد شد؛ ستاره‌ای که می‌تواند در همه پست‌های تدافعی ظاهر شود. او این فصل هفت بار در ترکیب تیم ژاوی قرار گرفته است.

    آنچه این بازی را به یک نبرد خاص تبدیل می‌کند، پیش‌بینی‌ناپذیر بودن دو تیم است. اروگوئه این اواخر بارها روش بازی‌اش را تغییر داده و سیستم‌های سه و چهاردفاعه را آزمایش کرده است. تیم ملی هم سرمربی‌اش را تغییر داده و حالا روش متفاوتی خواهد داشت. شاید دقایق اول این بازی برای هر دو تیم غافلگیرکننده باشد. شاید انتظار می‌رود که همانند همه نبردهای دوستانه دیگر، این بازی یک ساعت جدی و ۳۰ دقیقه معمولی‌تر با ورود ذخیره‌های پرشمار داشته باشد اما علاقه هر دو مربی به نتیجه‌گرفتن ممکن است این روند را تغییر بدهد.»

    انتهای پیام

    ثبت دیدگاه

    • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وب منتشر خواهد شد.
    • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
    • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.