مربیگری تخصص می خواهد و خویشتنداری/کاش باشگاهها هم کریم باقری داشتند!

فوتبال ما از یک سو از احاطه دلالها و فساد حاکم بر این رشته رنج می برد و از جانب دیگر ازحضور مدیران غیر مسئول و ضعیف در هیات مدیره ها آسیب فراوان دیده است.
به دلیل عدم ثبات در عرصه مدیریت باشگاهها و تغییرات پیاپی در این زمینه ،همه به نتیجه گرایی روی آورده اند.
مهم نیست این نتایج چگونه و به چه طریقی بدست می آید!
گاه مسائل پشت پرده و در مقاطعی هیاهو و تاکتیک داد وبیداد در کسب نتایج موثر می افتد.
در بعضی از اوقات لازم است باشگاههای رقیب تحت فشار قرار گیرند.یک روز به بهانه حمایت وزیر ورزش از تیم خاص و روز دیگر تحت عنوان تفکر استقلالی در سازمان لیگ.
مناسفانه‌ برخی از جادو و جنبل حرف می زنند و به رمل و اسطرلاب مراجعه می کنند!
تیمهای شهرستانی هم‌در این مسابقه پشت پرده بیکار نیستند.
کار به جایی رسیده که عذرخواهی زاهدی فر از پرسپولیسی ها هم مورد اعتراض سرپرست تیم گل گهر قرار گرفته است.
غافل از آنکه مربیان این تیم هم برای خود تیمی خاص و حامیان دیگری دارند.
جواد نکونام هم عذرخواهی زاهدی فر را بی دلیل و غیر قانونی دانسته است!
در بازی پرسپولیس و فولاد به کرات دیدیم‌ که تمام مربیان و سرپرستان و مدیران رسانه و تدارکات دو تیم به مجرد اعلام یک تصمیم از سوی داور ، به کنار زمین یورش می بردند.
فریاد و هیاهوی مسئولان دو تیم‌ به وضوح از تلویزیون قابل فهم‌ بود.فحاشی و الفاظ رکیک هم مانند نقل و نبات نثار یکدیگر می شد و در این مسابقه ناهنجاری هیچکس در امان نبود .
این رویه غلط در تیم استقلال،تراکتور سازی،نساجی و دیگر تیمها هم مشاهده می شود و فوتبال باشگاهی را به بیراهه هدایت کرده است.
در گذشته که تاج و ساکت در مصدر امور بودند ،سازمان لیگ به جانبداری از سپاهان متهم بود.
مربیانی که به زمین و زمان ایراد می گیرند و از قانون سخن می گویند،لطفا پاسخ دهند درکجای قانون مسابقات آمده که یک لشکر در کنار زمین حضور داشته باشند و با بالا و پایین پریدن همه چیز را تحت تاثیر قرار دهند؟
جای شکرش باقی است، ویروس کرونا باعث شد تا مسابقات بدون حضور تماشاگر برگزار شود.
معلوم‌نبود در صورت حضور تماشاگر و بلوایی که کنعانی زادگان راه انداخت چه الم شنگه ای به پا می شد؟
مناسفانه در باشگاه پرسپولیس ، شکوری و پیروانی خوب حرف نمی زنند.سخنان تحریک آمیز آنها سبب ایجاد تهییج طرف مقابل می شود و بیش از همه یحیی گل محمدی را زیر فشار می گذارد.
در این اوضاع و احوال کریم باقری را باید ستود.
او با تمام وجود در خدمت فوتبال ایران است و علیرغم تجارب گرانسنگ و حرفهای گفتنی ،هیچگاه اهل مصاحبه نبوده است.
باقری با سعه صدر و صبوری در صدد رفع مشکلات پرسپولیس است و اغلب حاشیه ها و مشاجره ها توسط او رتق و فتق می شود.
در همین صحنه ای که کنعانی از کوره در رفت او با صلابت وارد شد و همه را سکوت و خویشتنداری دعوت کرد.
با خود گفتم کاش دیگر تیمهای باشگاهی هم کریم باقری داشتند.فردی که تنها به امور فنی و تاکتیکی توجه دارد و مخالف جدی ناهنجاری و حاشیه سازی است.
موضوع مهم دیگر که باید موردتوجه باشگاهها قرار گیرد،استفاده مناسب از فضای کنونی است.مشکلات مالی و تحریم کشور و موضوعات جانبی آن‌ شرایط را برای استفاده باشگاهها از مربیان خارجی سخت و دشوار نموده است.به‌همین جهت مدیران فرصت را به مربیان ایرانی داده اند. لذاباید از این فرصت نهایت استفاده را کرد و توانایی ها را به رخ کشید.
خوشبختانه مربیان جوان و تحصیلکرده رفته رفته جایگاه خود را در امر هدایت باشگاهها بدست گرفته اند.در این راستا باید نکاتی مهم از جمله : بالا بردن دانش و به روز بودن مربیان و داشتن یک تیم کامل تمرین دهنده و متخصصان بدنسازی و علوم‌پزشکی و آنالیزورها مورد توجه قرار گیرد و کار جمعی در اولویت باشد.
نباید اجازه داد مربیان وطنی به بی دانشی‌متهم شوند و در ذهن علاقه مندان این شائبه تقویت شود که این گروه با هیاهو و جنجال آفرینی درپی کسب موفقیت است.
این تفکر غلط جفا به‌ فوتبال باشگاهی و دیگر مربیان مجرب و سازنده کشور است و به شدت باید با آن مقابله کرد.