شواهد نشان می دهد که جنبش سیاسی مقتدا صدر، روحانی شیعه و ناسیونالیست عراقی، بی سر و صدا بر دستگاههای دولت عراق تسلط یافته است. این موضوع می تواند مشکلاتی را برای ایالات متحده و ایران ایجاد کند.
صدر گفتگوی مستقیم با آمریکا را رد میکند، اما آنها منافع مشترک بسیاری دارند. مثلاً هر دو از طرح شرکت دووی کره جنوبی برای عقد یک قرارداد چند میلیارد دلاری با بغداد در زمینهی توسعه بندر فاو پشتیبانی کردند. صدر همچنین به انتخاب سیاستمداران عرب و کرد نزدیک به آمریکا مبادرت کرده است. او هم اکنون حمایت خود را از مصطفی الکاظمی، نخست وزیر که توسط آمریکا پشتیبانی میشود، ابراز میکند.