شاید هنری کسینجر را بیش از هر چیز بتوان با کلمه "تنش زدایی" به یاد آورد. وی در دهههای ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ میلادی به عنوان مشاور امنیت ملی و سپس وزیر امور خارجه آمریکا مبتکر سیاست تنش زدایی بین اتحاد جماهیر شوروی و ایالات متحده بود. البته تنش زدایی را نباید با مفهوم ایجاد روابط دوستانه اشتباه گرفت. چنین سیاستی نه درباره ایجاد روابط دوستانه با مسکو، بلکه با هدف کاهش ریسکهایی بود که جنگ سرد آنها را تشدید نموده بود.
روزنامه نیویورکتایمز در یادداشتی به قلم توماس فریدمن نوشت: [تعمق در اوضاع و احوال خاورمیانه ما را به این نتیجه میرساند که] دکترین بایدن در مورد خاورمیانه دارد شکل و فرم خودش را پیدا میکند. این روزنامه همچنین در ادامه نوشته که استراتژی اصلی دکترین بزرگ بایدن را مواردی مانند رویکرد تلافیجویانه در قبال جمهوری اسلامی ایران و متحدانش، پیگیری طرح تشکیل کشور فلسطین و عادیسازی روابط عربستان سعودی با اسرائیل تشکیل میدهند.
اگر این جنگ غزه مانند همه جنگهای قبلی بود، احتمالاً تا کنون آتش بس برقرار شده بود. مردهها دفن شده بودند و اسرائیل با سازمان ملل در مورد اینکه چقدر سیمان برای بازسازی وارد غزه شود بحث میکرد. اما این جنگ اینطور نیست.