دونالد ترامپ، رئیس جمهور ایالات متحده، ساعتی قبل تور سه ایستگاهی خود به منطقه غرب آسیا را با سه مقصد مشخص و اعلام شده قطر، عربستان سعودی، و امارات متحده عربی آغاز کرده است. این سفر به دلیل زمان وقوع آن مورد توجه رسانه های منطقهای و فرامنطقه ای قرار گرفته است.
سه ماه پس از برگزاری آخرین دور مذاکرات وین و بعد از روی کار آمدن دولت جدید ایران، حسین امیرعبداللهیان وزیرامور خارجه دولت سیزدهم، رویکرد این دولت را در عرصه سیاست خارجی، مذاکرات و برجام به صراحت تبیین کرد.
بحران کمبود سوخت و خالیشدن پمپهای بنزین در انگلیس، ارتش این کشور را به حالت آمادهباش درآورد.
تهاجم و اشغالگری، تهدید و تحریم، یکجانبه گرایی و مداخله جویی از جمله رفتار های رایج آمریکا طی دهه های اخیر بوده است؛ رفتارهایی که در دولت ترامپ تشدید شد و تداوم آن در دولت بایدن جز تکرار شکست و ناکامی های گذشته برای کاخ سفید، نتیجه ای در برنخواهد داشت.
پایان دوران تک قطبی آمریکا قرار بود دیر یا زود فرا برسد. با پایان یافتن دوران تک ابرقدرتی، نفوذ واشنگتن در خاورمیانه ناگزیر رو به کاهش است. اما این روند با تغییر سریع در سه ستون سیاست آمریکا در منطقه شامل ثبات، اسرائیل و نفت تسریع میشود.
شکل ترکیه جدید چگونه خواهد بود؟ آیا این کشور از دشمنان ایالات متحده میشود؟ برخی معتقدند که اقدامات ترکیه تنها در راستای تنوع بخشیدن به هم پیمانان خود است نه بیشتر و رئیس جمهور عملگرای ترکیه پیش از این نیز از زبان تهدید آمیز استفاده کرده و به براندازی بشار اسد، قطع رابطه با اسرائیل و رسوا کردن قاتلان خاشقچی تهدید نموده بود، اما این تهدیدات هیچگاه عملی نشد.
در انتخابات آلمان حزب سوسیال دموکرات چپ میانه توانست با شکست حزب راست میانه به رهبری آنگلا مرکل به پیروزی قطعی برسد.
رجب طیب اردوغان رئیسجمهور ترکیه هشدار داد، در صورت عدم تشکیل دولت فراگیر در افغانستان، آنکارا درباره اداره فرودگاه کابل توافقی با طالبان انجام نمیدهد.
به دنبال انتشار تصاویری از نیروهای طالبان، سوار بر قایقی شبیه قو و استفاده از وسایل مختلف سرگرمی در پارکهای بازی در افغانستان، به نیروهای جوان این گروه هشدار داده شده از «خوشگذرانی بیش از حد» خودداری کنند.
با گذشت چند روز از برگزاری نشست عادیسازی روابط با تلآویو که در اربیل برگزار شد، ابعاد تازهای از هویت سازماندهندگان پشت پرده این نشست جنجالی روشن شد. ارتباط نزدیک سازماندهندگان این نشست با ابوظبی، دخالت امارات در این نشست را تایید می کند.
شاید پیوستن ایران به سازمان شانگهای تاثیرات واضحی روی این سازمان نداشته باشد، اما قطعا این امر تاثیر زیادی برای جمهوری اسلامی دارد. با این حال، ورود به بازارها و استفاده از فرصتهای اقتصادی که این پیوستن فراهم میکند، با ساختار فعلی اقتصاد ایران آسان نخواهد بود و این کشور به اقدامات زیادی در زمینه سرمایه گذاری، تجارت خارجی و استانداردهای تولیدات و مقیاسهای بین المللی نیاز دارد، همانطور که نیازمند بهبود زیرساختهای خود و روابط دو جانبه اش با دولتهای عضو سازمان است.