«عبدالباری عطوان» تحلیلگر جهان عرب با اشاره به اوضاع اسف بار نوار غزه به ویژه شمال آن و تداوم نسل کشی رژیم صهیونیستی در این منطقه گفت: اشغالگران منازل فلسطینیان را مین گذاری و پس از قرار دادن بشکه های انفجاری در خیابان، آنها را از راه دور منفجر می کنند.
«آمریکاییها روزهای اول مهربان بودند. به ما میگفتند که خانواده تان را به هرجا بخواهید میبریم اما شما برای ما کار کنید. به ایران و پاکستان بروید و عملیات کنید...»
روز جمعه ۱۷ سپتامبر، سفیر سعودی در لبنان، ولید البخاری، با عجله به ریاض رفت، بدون آنکه دلیل این سفر مشخص شود. به نظر میرسد زمان بندی این سفر سفیر سعودی، به معنای پیام واضحی برای دولت میقاتی و دولت میشل عون است، مبنی بر اینکه دولت او مورد تایید عربستان نیست و چنین دولتی نمیتواند بار دیگر به آغوش عربی باز گردد.
مطالعه و بررسی حضور مهاجران افغانستانی در ایران نشان میدهد که نسل دوم و سوم این مهاجران به رغم تولد و حضور در ایران، به لحاظ برخی شاخصهای ادغام اجتماعی مانند اشتغال همچنان با مشکلات و موانع فرهنگی روبرو هستند.
امنیت و معیشت مردم افغانستان برای مردم و مسوولان ایران از اهمیت فزاینده ای برخودار است و مقامات کشورمان برای رفع این نگرانی در مواضع رسمی خود بر مخالفت با هر گونه مداخله نظامی در این کشور همسایه، تقبیح برادرکشی و دفاع از تشکیل یک دولت فراگیر با حضور همه اقوام و اقلیت ها تاکید میکنند.
با گذشت هفت ماه از زمان آغاز مذاکرات وین به نظر می رسد این مذاکرات برای ایران صرفا سرپوشی بوده است تا زیر سایه آن بتواند به غنی سازی اورانیوم ادامه دهد. به این ترتیب اکنون توپ در زمین ایران نیست بلکه در زمین آمریکا و شرکای اروپایی آن است. آنها باید تصمیم بگیرند که آیا می خواهند به مذاکرات هسته ای با ایران ادامه دهند و آن را به نتیجه برسانند یا آن را رها کنند و اجازه دهند فضا بیش از آن تنش آلود و بحرانی شود.
رئیسجمهوری بارها درباره مذاکره تصریح داشته گفتوگویی برای ما قابل قبول است که معطوف به نتیجه باشد و فرجام آن رفع تحریمها. در غیر این صورت جمهوری اسلامی ایران مذاکره برای مذاکره را نمیپذیرد.
هفته نخست ماه سپتامبر خبرهایی منتشر شد مبنی بر این که پنتاگون سه پایگاه خود در سوریه را ترک کرده است. گام بعدی می تواند، خروج نیروهای ناتو از عراق باشد. در مجموع، خلائی در حال شکل گیری است و ایران خود را برای پر کردن آن آماده می کند.
عضویت ایران در سازمان شانگهای چه منافع و عوایدی برای جمهوری اسلامی ایران دارد؟ این پرسش کانون بحث و تحلیل های کارشناسی طی روزهای اخیر در فضای مطبوعاتی، علمی و تخصصی کشور بوده است.
سازمان همکاریهای شانگهای در سال ۱۹۹۶ یعنی ۲۵ سال قبل در فضای «صلح سرد» ظهور یافت.اگرچه جنگ سرد در سال ۱۹۹۱ پایان یافته بود، اما هنوز شکلبندیهای ساختاری جنگ سرد یعنی پیمان ناتو نقش موثری در کنترل محیط منطقهای و بینالمللی داشته است.روسیه و چین به این جمعبندی رسیدند که اگر زمینه سازماندهی ائتلافهای منطقهای را به وجود آورند، در آن شرایط قادر خواهند شد تا سطح جدیدی از رقابتهای ژئوپلیتیکی را در اوراسیا، آسیای مرکزی، قفقاز و آسیای جنوبغربی ایجاد کنند.
بر خلاف امیدواری ها و انتظارات در پاکستان، چندان محتمل نخواهد بود که برپایی مجدد امارت اسلامی تحت سلطه قوم پشتون در افغانستان فصل زرینی در کلیت روابط اسلام آباد با کابل مفتوح سازد. اختلاف ارضی مزمن پاکستان- افغانستان، روابط ویژه افغانستان با هند و ایده بلند پروازانه پاکستان برای تثبیت خود به عنوان تنها مجرای تجارت خارجی و نیز صدور انرژی کشورهای آسیای میانه عوامل مهم دخیل در طراحی سیاست افغانی پاکستان بوده که اراده ای راسخ در نصب یک حاکمیت متحد و پشتون در کابل را موجه ساخته اند.