«خواسته های اسرائیل از آمریکا بی پایان خواهد بود. پس از بمباران برنامه هسته ای، تمرکز و خواسته ها از آمریکا به برنامه موشکی ایران معطوف شد. اگر آن برنامه نابود شود، که یک «اگر» بزرگ است، توجه به توانایی دیگری از ایران معطوف خواهد شد.»
اصلاح سیاست خارجی آمریکا در دوران جو بایدن به خصوص در خاورمیانه و شمال آفریقا اتفاقی چشمگیر برای سیاست گذاران اروپایی است.
صفحه توییتر دیلیمیل آنلاین نوشت: طرفداران ترامپ مجری آخرین مناظره انتخاباتی را متهم کردند که ۲۲ بار بیشتر از بایدن، جلوی صحبتهای ترامپ را گرفته است.
از یک سو، فیلم سرباز با ادای احترام اعلام میکند «جناب رئیس جمهو اراضی پل خدا آفرین از اشغال آزاد شد و در حال حاضر پرچم آذربایجان در حال اهتزار است» اما از سوی دیگر حرف و حدیثها به واسطه نداشتن اطلاعات دقیق از موقیعت پل تاریخی خداآفرین به اشتباه زبان به زبان میچرخند.
شبکه تلویزیونی سی ان ان طی نظرسنجی که در آخرین مناظره ریاست جمهوری انتخابات ۲۰۲۰ آمریکا به عمل آورد، جوبایدن نامزد دموکرات را برنده این مناظره اعلام کرد.
سومین و آخرین مناظره انتخاباتی دو رقیب اصلی ریاست جمهوری آمریکا شامگاه پنجشنبه در نشویل ایالت تنسی آغاز شد و سوال اول مجری، درباره بحران شیوع کرونا در آمریکا بود اما این مناظره سوال هایی هم در زمینه موضوع های مرتبط با امنیت ملی و تاحدودی سیاست خارجی داشت.
وزارت خارجه ترکیه بیانیه مشترک یونان، مصر و بخش رومنشین قبرس درباره آنکارا را محکوم کرد.
پیشتازی بایدن در نظرسنجی ها و عدم موفقیت ترامپ در مهار بیماری کووید ـ 19موجب شده تا رئیس جمهور آمریکا از برگزاری انتخابات زودهنگام نیز ابراز نگرانی کند. ترامپ همچنین در آخرین مناظره به مصاف بایدن می رود؛ مناظره ای که می تواند آخرین فرصت او برای بهبود وضعیتش باشد.
اینکه احساس کنید بین واقعیت و لفاظی های سیاسی تیم فرماندهی جو بایدن در آخر هفته گذشته ارتباطی اشکالی ندارد. این اما اتفاقی نیست. هرچند همانطور که نظرسنجی های سراسری نشان می دهد بایدن وضعیت بهتری نسبت به دونالد ترامپ دارد و روز به روز فاصله خود را بیشتر می کند، اما هنوز هم برای ترامپ راه های مناسبی برای رسیدن به دوره دوم ریاست جمهوری وجود دارد.
هر چهار سال یکبار که انتخابات ریاستجمهوری در آمریکا برگزار میشود، مقایسه آمار و سیستم رأیگیری همچون معمایی تا چندین روز بسیاری را در سراسر جهان سردرگم میکند.
مدتهاست که کارشناسان روابط بین الملل به تمایل قدرتهای میانی برای رهایی اشاره میکنند. قدرتهایی که تحت سلطه کشورهای بزرگ، در حاشیه بودند، سرکش تر می شوند. افزون بر این، آنها هرچه کمتر به «غولها» می نگرند و بر اساس منافع و دیدگاههای خودشان جهتگیری میکنند. با این حال، یک ملاحظه اساسی وجود دارد - اول از همه، این موضوع مربوط به کشورهایی است که به سنت قدرت بزرگ در گذشته اتکا دارند. بارزترین نمونه آن ترکیه است.