روسای جمهوری اسلامی ایران و فدراسیون روسیه در گفتوگوی تلفنی ضمن مرور مناسبات دوجانبه و آخرین تحولات منطقهای و بینالمللی بر عزم مشترک برای تعمیق همکاریهای راهبردی و اجرای کامل توافقنامه جامع همکاری میان دو کشور تأکید کردند.
تکاپوی اسراییل برای تشکیل «ناتوی خلیج فارس» تکرار طرح شکست خورده «ناتوی عربی» و آخرین تلاش سران تلآویو برای تغییر شرایط است؛ شرایطی که خاورمیانه از اولویت اصلی آمریکا خارج شده ولی بایدن برای احیای برجام میکوشد. در ایران نیز دولت رییسی در مسیر بهبود مناسبات با همسایگان قدم برمیدارد.
این نگرانی در بین جامعه هزاره وجود دارد که اقدامات طالبان در بقیه مناطق کشور نشان دهنده مقاصد واقعی این گروه مسلح است. در گزارش 19 اوت سازمان عفو بین الملل شرح داده شد که چگونه طالبان 9 مرد هزاره ای را پس از نبردی در ولایت غزنی در اوایل ماه ژوئیه کشت. سه نفر به طرز وحشیانه ای شکنجه شده بودند.
با بالا گرفتن درگیریها در دره پنجشیر، طالبان مدعی شده که بر این منطقه استراتژیک سیطره یافته است. در همین حال رسانههای بینالمللی خبر کشته شدن فهیم دشتی سخنگوی نیروهای جبهه مقاومت ملی افغانستان را تایید کردهاند.
مقامهای پاکستانی به سی.ان.ان گفتند که انتظار دارند هبتالله آخوندزاده، رهبر طالبان در دولت جدید این گروه در افغانستان به عنوان "رئیس کشور و فرمانده کل قوا" نامید شود.
به نظر میرسد طرح «شام جدید» بین مصر، اردن و عراق، که براساس یک همکاری اقتصادی بزرگ بین این سه دولت عربی استوار است، تمایل تحلیلگران اسرائیلی برای دست یابی به بخشی از کیک توافقهایی که در حال امضاست را به خود جلب کرده است.
در حالی که طالبان مدعی شده چند شهرستان ولایت پنجشیر را به کنترل خود در آورده، جبهه این ولایت گفته شهرستان پریان را به کنترل خود در آورده است.
پس از بیست سال اشغال نظامی آمریکا و متحدانش در افغانستان وضعیت توسعه انسانی این کشور در شرایطی بدتر از سال ۲۰۰۱ قرار دارد. درصد افراد زیر خط فقر از ۳۳.۷ به ۷۲ درصد افزایش یافته و زمین های زیر کشت خشخاش با افزایش بیش از صد درصد، از ۷۴ هزار هکتار به ۱۶۳ هزار هکتار رسیده است
طالبان پس از تسلط غیر قابل تصورش بر کابل در ۱۵ اوت ( ۲۴ مرداد) از سوی غربیها بویژه آمریکاییها، در تکاپو است تا هر چه سریعتر دولت کارآمد خود را تشکیل دهد و از یک گروه به یک دولت در عرصه بین المللی تبدیل شود.
با ناکام ماندن ۶ دور مذاکرات هستهای در وین، به نظر میرسد، بایدن و تیم سیاست خارجیاش در حال بازنگری در استراتژیهای پیشین خود هستند. در کانون این استراتژی، پیش از این احیای برجام قرار داشت که از طریق بده-بستان امتیازات در سطح متوسط (گلدیلاکس) مورد پیگیری قرار میگرفت. در واقع، دولت بایدن با دنبال کردن الگوی لغو تحریمهای ناسازگار با برجام، در تلاش بود حدود هزار تحریم را از دایره تحریمها حذف کند و در مقابل، از تهران انتظار داشت که به مفاد تعهدات هستهای خود براساس توافق سال ۲۰۱۵ بازگردد. اما در ادراک تیم بایدن این استراتژی بهدلیل بیاعتمادی فزاینده ایران به واشنگتن براساس کمپین فشار حداکثری دولت ترامپ و همینطور انتظارات فزاینده تهران از لغو موسع تحریمها به ثمر ننشست.
ویلیام شکسپیر، در نمایشنامه هملت مینویسد: «ما را با پیروزیهای اندک میفریبند تا برای شکستهای بزرگ آماده کنند». بهنظر میرسد ادعاهای کاخ سفید در مورد خروج موفقیتآمیز سربازان آمریکایی از افغانستان و پایان دادن به جنگی بیپایان، نیز چنین باشد. در حقیقت، ایالاتمتحده با تحمیل این تصمیم به اتحادیه اروپا، متحدان آتلانتیکی خود را درگیر چندین چالش خواهد کرد. چالشهایی که همچون امواجی سهمگین پشت سر هم میآیند. و خود آمریکا، به لطف دوری از برّ قدیم، در برابر آنها ایمن است.