روزنامه اسرائیلی هاآرتص در گزارشی تحت عنوان «آشوب عظیم» نوشت: بر اساس شهادت سربازان و افسران ذخیره، ارتش در غزه از مهمات مربوط به سال ۱۹۵۳ میلادی و گلوله‌های توپ در نظر گرفته شده برای آموزش استفاده کرده است.
هاآرتص افزود:بسیج و فراخوان سربازان ذخیره در ماه‌های اول جنگ بسیار زیاد بود و ارتش توانست کمبود پرسنل را جبران کند اما در عین حال مجبور شد در مهمات صرفه‌جویی کند تا جایی که به گلوله‌های مربوط به جنگ کُره متوسل شد که تقریبا زمان مصرف آن منقضی شده است همچنین افت و خیز در تامین تجهیزات، مشکل لجستیکی و عملیاتی به وجود آورد که میزان خرابی تسلیحات و خطاهای تیراندازی را به شدت افزایش داده است.
این روزنامه می‌افزاید: «مشکل مهمات بیشتر در گلوله‌های توپخانه مشهود است، چرا که تصور می‌شود توپ‌های خریداری شده از ارتش آمریکا در دهه ۱۹۷۰ میلادی به حداکثر کارایی مکانیکی خود رسیده‌اند.»
چکش و روغن
هاآرتص به نقل از یک سرباز ذخیره که در یگان توپخانه در شمال اسرائیل کار می‌کرد، نوشت: «کمبود تجهیزات فاجعه‌بار بود و ابزارهای موجود با نصف کارایی خود کار می‌کردند، ارتش از فناوری ماقبل تاریخ استفاده می‌کند: چکش کوچک و مقداری روغن.»
جنگ اوکراین هزینه تسلیحات را افزایش داد به طوری که قیمت گلوله توپ ۱۵۵ میلی متری مورد استفاده در اوکراین، کشورهای ناتو و اسرائیل چهار برابر شد و اکنون دو سال پس از حمله به اوکراین، به ۸۴۰۰ دلار رسیده است.
سال گذشته وزارت جنگ اسرائیل با شرکت« Elbit Systems» قراردادی به ارزش 68 میلیون دلار برای تامین گلوله توپ امضا کرد که امریکا قصد دارد ماهانه 80 هزار گلوله از آن را تولید کند، اما سرعت ساخت آن تا رسیدن به فوریت کنونی فاصله دارد به طوری که اوکراین به تنهایی به 200 هزار گلوله از آن نیاز دارد.
با حمله روسیه، امریکا هزاران فروند از این گلوله‌های توپ را از انبار اضطراری خود در اسرائیل به اوکراین منتقل کرد و بعداً این مهمات به بخش مهمی از تسلیحات مورد استفاده اسرائیل با حمله به غزه تبدیل شد.
جنگ منحصر به فرد
هاآرتص افزود: فرماندهی ارتش خطاب به نیروهای خود بر ضرورت صرفه‌جویی در استفاده از مهمات با توجه به پیش‌بینی تشدید تنش با حزب‌الله تاکید کرده است.
بر اساس این گزارش، اسرائیل در دهه‌های اخیر به جنگ‌های کوتاه مدت و برق‌آسا عادت کرده بود که در آن از نیروهای زمینی در مناطق مسکونی پرجمعیت مانند غزه استفاده می‌کرد که استفاده از توپخانه را تا حد زیادی کاهش می‌داد اما وضعیت با جنگ کنونی تغییر کرده است زیرا توپخانه در جبهه شمالی و غزه همراه نیروهای عملیاتی است و گاهی مجبور است برای پشتیبانی از نیروها وارد نوار شود و به بمباران از پشت دیوار حائل اکتفا نکند.
ذخایر تسلیحاتی هندی
آشوب در بهش تامین تسلیحات اسرائیل با اخبار مربوط به «تسلیحات هندی» به اوج خود رسید (منشأ دقیق نام آن مشخص نیست، اما یک روایت می‌گوید که این مهمات منشأ گرفته از انبارهای اضطراری آمریکا در هند است) راکت‌ها و گلوله‌های توپی که عمر آنها ۷۰ سال است که برخی از آن، در سال ۱۹۵۳ یعنی یک دهه قبل از ساخت اولین راکت ام ۱۰۹ از کارخانه خارج شده است.
ارتش آمریکا عمر نگهداری چنین مهماتی را در شرایط ایده‌آل ۴۰ سال تخمین می‌زند، ۲۰ درصد از این تسلیحات به دلیل پارگی کیسه‌های بسته‌بندی شده و خرابی معدوم شدند و به گفته یک افسر اسرائیلی، در حالت عادی درصد خرابی تسلیحات تنها ۱ درصد است.
افسران اسرائیلی دیگر توضیح دادند که چگونه از کیسه‌ها بوی بدی متصاعد می‌شد و چگونه راکت‌ها و گلوله‌های توپ پس از استفاده، ابرهای غلیظی از دود ایجاد می‌کردند که موجب سرفه سربازان می‌شد و آنها را مجبور بودند سرعت بمباران را کاهش دهند و با هر چند بار استفاده لوله توپ را تمیز کنند.
به گفته این افسران، «ما وارد جنگی شدیم که ما را غافلگیر کرد و به اندازه مجموع همه جنگ‌های قبلی راکت و توپ استفاده کردیم.»
منبع: شفقنا
ثبت دیدگاه