مبارزه با کرونا ؛ مسوولیتی دوجانبه و ملی

هر چند عده ای در این شرایط از خود سلب مسوولیت کرده و به هر نوع پروتکل و قواعد نوشته و نانوشته ای پشت پا می زنند تا بی مبالاتی و اهمال خود را با هر بهانه ای توجیه کنند ؛ اما یقینا توجه به اصول بهداشتی و حفظ سلامت فردی و اجتماعی خود و دیگران ، وظیفه ای است ملی که به هیچوجه نیز بی توجهی نسبت بدان مورد پذیرش اجتماعی نیست .
اینکه یک عده هنوز خطر کرونا را درک نکرده اند و بر مبنای آن به پروتکل های بهداشتی بی توجهی می کنند از زوایای مختلف قابل بررسی است و نمی توان بدون توجه به علت ها ، تنها نتیجه را دید و با قوانین سلبی مثل جریمه های 50 و 200 هزار تومانی در جهت رفع این عارضه اجتماعی بر آمد . قبول داریم که سطح درک افراد متفاوت است ، اما زمانی می توان به اقدامات سلبی و پیشگیرانه در جهت قطع زنجیره گسترش ویروس کرونا امید داشت که مردم با تمام وجود این خطر را درک کرده و بر مبنای آن به وظایف فردی و اجتماعی خویش در این رابطه عمل کنند .
در نظر بگیرید که 8 ماه از همه گیری کرونا در سطح کشور می گذرد و با وجود تمام هشدارها و توصیه های بهداشتی ، هنوز هم هستند افراد زیادی که به جزیی ترین موارد نیز بی توجهی می کنند . مثل اینکه هنوز نپذیرفته اند خرید های خود را با کارت های بانکی انجام دهند . در سطح فروشگاهها ، سوپرمارکت ها و نانوایی ها هنوز هم عده زیادی خریدهای خود را با پول انجام می دهند و این در شرایطی است که یکی از راههای انتقال ویروس همین پول های آلوده است که در طول شبانه روز دست به دست می شود و در چشم بر هم زدنی در صورت بی توجهی ، فرد را به ویروس کرونا آلوده می کنند .
البته در این مورد مشخص باید مسوولان امر را مقصر شناخت ، هر چند در همان روزهای ابتدایی بخشنامه شد که حتی بانک ها نیز از قبول پول های مردم اجتناب کرده و در این زمینه شعبه هایی خاص تعریف شد و به تبع آن نیز فروشگاههای بزرگ تابلو زدند که از پذیرش پول معذورند ، اما با گذشت زمان این دستورالعمل به کلی به دست فراموشی سپرده شده و پول ( البته با ارزش روز به روز پایین آمده اش ) به وفور نیز در خرید ها و معاملات دست به دست می شود !
بله مسوولان دولتی و ناظران اجرای درست این بخشنامه ها مقصرند ، اما براستی همیشه باید قوه قهریه بالای سرمان باشد تا دستورالعمل های اجتماعی را پاس بداریم . اینجاست که باید گفت هنوز مردم ما در زمینه مبارزه ملی با کرونا و جلوگیری از شیوع آن اقناع نشده اند . بی شک مبارزه با کرونا و حفاظت از جان مردم شوخی بردار نیست که با خواهش و تمنا از آنان خواسته شود که به سفر نروند و پروتکل های بهداشتی را دقیق مراعات کنند . نگاهی به عملکرد مسوولان در ماههای گذشته و بعضا اظهارات متناقض آنها در این زمینه به ضرورت می طلبد که در سیاست های خود تجدید نظر کرده و جلوی بسیاری از رفتارهای خلاف عرف در این مقطع را بگیرند . مثل اینکه باید جلوی سفرها را از مبدا بگیرند تا عده ای که در روزهای تعطیلات یاد شمال می افتند ، در خانه ماندن را به سفر رفتن و دامن زدن به شیوع ویروس کرونا ترجیح دهند .
در پایان باید تصریح کنیم که در کنار تمام کارهای اقناعی و سلبی ، مبارزه با کرونا و قطع موج گسترش کرونا ، وظایفی دو جانبه بین مردم و مسوولان است و نمی توان با رویکرد یکسویه به این مبارزه ، امید داشت که کرونا براحتی رخت از کشور بر بندد . بطور طبیعی در این مبارزه همه گیر نباید برای لحظه ای از اقشار آسیب پذیر جامعه غافل شد . به قول معروف باید یک سوزن به خود زد و یک جوالدوز به دیگران که در همین روزهای سخت است که نقش همگان به شفافیت روشن می شود .