«بشار اسد» رئیس‌جمهور سوریه در سفر اخیر به روسیه، نقاط روشن و نهایی را برای محدودیت‌های روابط با اردوغان که به شدت به دنبال ملاقات با اسد است، تبیین کرد.
وبگاه شبکه «المیادین» لبنان با انتشار یادداشتی در این خصوص نوشت: «بر عکس سفرهای سابق اسد به روسیه که طی سالهای جنگ علیه سوریه، اغلب به صورت محرمانه و بدون اعلام رسمی و مراسم استقبال و دیدارهای رسانه‌های طولانی، صورت می‌گرفت، بشار اسد، ظهر روز سه‌شنبه پیش در چارچوب یک سفر دولتی و رسمی تمام‌عیار، وارد فرودگاه ونوکووا مسکو شد و در فرودگاه مورد استقبال رسمی قرار گرفت. سپس برای گذاشتن تاجی از گل بر سر مزار یکی از سربازان گمنام روسیه حاضر شد و به دیداری طولانی با “ولادیمیر پوتین” همتای روس رفت و همزمان دیدارهای مقام مسئول نظامی، سیاسی و اقتصادی سوری همراه او با همتایان روس صورت گرفت. سپس مصاحبه‌های رسانه‌ای آغاز شد و طی آن رئیس جمهور سوریه درباره همه مسائل و پرونده های مربوط به سوریه، منطقه و روابط دوجانبه بین دو کشور متحد صحبت کرد.
بر اساس این گزارش، این سفر از نظر ظاهر و محتوا، آغاز مرحله جدیدی در سوریه و منطقه است. از یک سو، رئیس جمهور اسد که طی سالهای گذشته یک انزوای سیاسی کامل و بی‌سابقه را با کشورش تجربه کرده بود، در مسکو به عنوان رئیس دولتی قدرتمند ظاهر شد که قادر به به چالش کشیدن و بیرون آمدن از دل دیگ آتش است. آتشی که ایالات متحده آمریکا و تحت قیمومیتش اسرائیل و همه ایادی آن‌ها در منطقه و جهان می خواستند او را همراه با وطن، دولت، ارتش، نهادها، ثروت، توانایی‌ها و مردمش در درونش بسوزانند. تا دیگر رهبری سوری که قادر به «نه» گفتن به واشنگتن، «تل آویو» یا آنکارا یا حتی کوچکترین امارت عربی در خدمت قدرت‌های استعماری که در حال غارت و سلطه بر منطقه هستند، روی کار نیاید.
به موازات آن، اسد به نمایندگی از کشوری که توانست پروژه‌های بزرگ و بسیار خطرناک بین المللی را خنثی کند و به شکست بکشاند، در این سفر سخن گفت و بازگشت تا شرایط ملی خود را بالاتر از همه میزهای سیاسی قرار دهد و در ترسیم معادلات موثر برای آینده کشورش در منطقه به عنوان یک بازیگر اصلی که نمی توان آن را دور زد یا خنثی کرد، شرکت کند. علاوه بر این، اسد بیش از هر کس دیگری دریافته که جنگ علیه کشورش و شخص او هنوز پایان نیافته، و زخم های این جنگ و تبعات بزرگ آن هنوز پیکر نقشه جغرافیایی، ملی و اجتماعی سوریه را پر می‌کند.
اما بیش از آن، خوب می‌داند که با ارتش، مردم و متحدانش پس از فداکاری‌های بزرگ و گرانبها در دید دشمنان سوریه، به مرحله جمع‌آوری آخرین امتیازات از این درگیری رسیده و دیگر فهرست برندگان و شکست خوردگان این درگیری مشخص است.
نویسنده در ادامه می‌نویسد که شاید فحوای سخنان اسد با رسانه‌های روسی، جایگاه او و کشورش را در درگیری تلخ جهانی که تاکنون 12 سال از آغاز آن می‌گذرد را نشان داد. جایی که اسد از آینده صحبت کرد؛ از توافقات نظامی و اقتصادی بسیار بزرگ، بازسازی و اتحادی که در همه زمینه‌ها و در سطوح مختلف با دولت فدراسیون روسیه در حال تقویت و توسعه است و روابط رو به پیشرفت کشورش با کشورهای عربی و همچنین شروط کشورش برای گفتوگو و ارتباط یا تعامل سیاسی با هر کشوری که در تجاوز به سوریه مشارکت داشته یا سهیم بوده است.
اسد در این سفر، نکات روشنی درباره حدود رابطه با اردوغان، رئیس‌جمهور ترکیه را که بر دیدار با رئیس‌جمهور سوریه پافشاری می‌کند، بیان کرد. اردوغانی که تا چندی پیش به عنوان یک سلطان پیروز و مسلط دارای نفوذ قوی و نهایی رفتار می‌کرد و در حال آماده شدن برای اقامه نماز در مسجد اموی در قلب دمشق پس از سقوط اسد بود.
از نظر شکل و مضمون، اسد با این سفر خود، مرحله جدیدی از تاریخ سوریه و منطقه را با تمام مفاهیم و جزئیات آن، در رابطه با نقش سوریه و منطقه و جایگاه فعلی و آینده آن در منطقه و موقعیت آن به عنوان یک بازیگر تأثیرگذار در ترسیم نقشه‌ها، معادلات و نتایج درگیری جهانی آغاز کرد.
نکات قابل ملاحظه در خصوص سفر اسد به مسکو این است که اولا، این سفر در سایه تحرک بزرگ سیاسی در حال وقوع در منطقه صورت گرفت که سوریه یکی مهمترین ایستگاه‌ها و محورهای آن به شمار می‌رود یا به دلیل تأثیرگذاری و تأثیرپذیری‌اش در پی برقراری مجدد روابط از سوی برخی از پایتخت‌های عربی با دمشق تحت عناوین بشردوستانه پس از زلزله ویرانگر فوریه گذشته، از اهمیت بالایی برخوردار است. البته همه‌ی این موارد، بهانه‌‌هایی برای پنهان کردن تمایل فوری این کشورها برای برقراری ارتباط با کشوری است که جنگ نتوانسته آن را در هم بشکند و این کشورها نیز اکنون قادر به حل و فصل برخی از مشکلات اساسی امنیتی و اقتصادی خود بدون ارتباط و هماهنگی با سوریه، با توجه به جایگاه و نفوذ مستقیم آن بر روی همه پرونده ها نیستند.
سوریه با اتحادهای که دارد، می‌تواند سنگ بنای یک اتحاد پیشرفته در منطقه، در مقابل اتحادی که این رژیم‌ها با ایالات متحده دارند و چیز جدیدی برای منطقه جز ویرانی و بهای سنگین ندارد، باشد. ایالات متحده حتی نقشی در تفاهمات جدید منطقه‌ای که مهمترین و جدیدترین آن، توافق ایران و عربستان با میانجیگری عراق و سپس چین حاصل شد، ندارد.
به اعتقاد نویسنده، نقطه پیوند این امر، رابطه سوریه و ایران است که ستون «ائتلاف مقاومت» را تشکیل می‌دهد و نابودی آن یک هدف نظامی، سیاسی و اقتصادی در طرح آمریکا بود و رژیم‌های عربی موظف شدند که روی آن کار و برای آن هزینه کنند.
در چنین فضایی، تلاش‌هایی با هدف برقراری مجدد تماس دیپلماتیک بین دمشق و ریاض به جریان افتاده که در مصاحبه‌های رئیس‌جمهور اسد با رسانه‌های روسی به آن اشاره شد و احتمالاً نتایج آن در آینده نزدیک مشخص خواهد شد.
به اعتقاد نویسنده، اگر جنگ اوکراین مرزهای واضح‌تری از درگیری جهانی کنونی ترسیم کرد، می‌توان گفت که حضور نیروهای اشغالگر آمریکایی در سوریه، تشدید تجاوزهای اسرائیل به اراضی سوری (مشابه افزایش حمایت‌های صهیونیستی از نیروهای نازی در اوکراین)، حضور نظامی روسیه در چارچوب توافق‌های آشکار و شفاف با دمشق به تقویت نفوذ روسیه در منطقه و صعود محور مقاومت در سوریه، عراق، فلسطین اشغالی و یمن منجر شد و کار به جایی رسید که اردوغان را به نقطه «راه حل صفر» بدون دمشق، مسکو تهران رساند و جبهه داخلی دشمن اسرائیلی در سایه افزایش عملیات‌های مقاومتی جوانان فلسطینی خلاق و مبتکر به نقطه انفجار رسید.
نویسنده در ادامه تصریح می‌کند: اسد در سفر اخیر به مسکو که به همراه وزیر دفاعش رفت، از توافق‌های نظامی بی سابقه در سایه انتشار اطلاعاتی در خصوص احتمال انتقال سلاح‌های پیشرفته به سوریه ( از جمله موشک‌های مافوق صوت کینجال و غیره) در آینده نزدیک سخن گفت. وی همچنین از تحویل سامانه‌های پدافند هوایی جدید به سوریه، اندکی پس از اعلام رسمی تحویل سامانه پدافند هوایی “15 خرداد” از سوی تهران به دمشق صحبت کرد. این به آن معناست که دمشق آماده و قادر به توسعه ابزار، شکل و قواعد درگیری با اشغالگران آمریکایی و اسرائیلی است و احتمال شعله ور شدن محور مقاومت در منطقه در مقابل تل آویو و واشنگتن وجود دارد.
بنا بر این یادداشت، نکته قابل توجه و مهم دیگر این بود که رئیس جمهور اسد از توافقنامه های بزرگ اقتصادی و پروژه های کلان میان دو کشور خبر داد و این در واقع همان چیزی است که از هفته‌ها قبل از نشست سران دو کشور آماده شده بود. این امر بیانگر اعلام اتحاد دمشق – مسکو – تهران، آغاز مرحله اقتصادی بین دشمنان آمریکا و به چالش کشیدن تحریم‌ها و محاصره‌های اخیر علیه همه این کشور است و نوید‌بخش آن است که مرحله پس از جنگ، از جمله بازسازی، در سوریه آغاز می‌شود و در آینده نزدیک با تلاش این کشورها و متحد آن‌ها، چین، دمشق با روسیه، چین و ایران برای تامین ۴۰۰ میلیارد دلار به عنوان تلاش اولیه همکاری خواهد کرد و این تلاش مشمول امارات و عربستان سعودی و شروع بازسازی و دمیدن روحی جدید به اقتصاد سوریه نیز خواهد شد.
نویسنده در خاتمه تاکید می‌کند که این سفر اسد به روسیه، شبیه هیچ فعالیت سیاسی و دیپلماتیک دیگر سوریه از سال ۲۰۱۰ تاکنون نبود زیرا نقطه شروعی برای آغاز مسیری جدید در همه سطوح است. در همین راستای نیز بزودی شاهد سفرهای در سطح بالای مقامات به دمشق و از دمشق خواهیم بود و واشنگتن و رژیم اشغالگر اسرائیل چاره‌ای جز تلاش برای مهار این قطار متخاصم نخواهند داشت و ممکن است با فرار رو به جلو یک درگیری جدید با هدف بازگرداندن هرج و مرج، بر پا کنند. اما قرار است همه در کنار مقاومت و متحدان بین‌المللی آن و منتظر فرصت به وجود آمده برای آغاز مرحله‌ای جدید باشند.
ثبت دیدگاه