جهان و در راس آنها قدرت های بزرگی که توافق هسته‌ای را در سال 2015 امضا کردند، در انتظار نشست وین هستند تا درباره شروط بازگشت به توافق هسته‌ای بحث و گفت وگو کنند.
در این میان اسرائیل درتعیین شروط توافق جدید از سوی آمریکا و قدرت های دیگر به نظر سختگیرتر و بی‌پروا تر است، وسواس بیشتری دارد و تهدید می‌کند آماده حمله به تاسیسات هسته‌ای ایران است اگر آمریکا و قدرت های بزرگ دیگر خواسته‌هایش را مد نظر قرار ندهند. نفتالی بنت، نخست وزیر اسرائیل در خصومت و بی‌پروایی خود زیاده روی می‌کرد و گفت که “اسرائیل باید به جای تعقیب سلول‌های خفته تروریستی نیابتی در لبنان (حزب الله) باید روی شکست جمهوری اسلامی تمرکز کند.” او با این حرف نادیده می‌گیرد که اسرائیل در شکست دادن حزب الله موفق نبود چه برسد به ایران.
سیاستمداران، نظامی‌ها و اهالی رسانه در اسرائیل هر روز از شمار موشکهای حزب الله و ناتوانی جبهه داخلی خود برای تحمل تاثیرات آنها صحبت می‌کنند؛ بنابراین چه می‌شود اگر ایران با موشک های بیشتر و دقیق‌تر نسبت به حزب الله این جبهه را هدف قرار دهد؟ اسرائیلی‌ها می‌دانند آمریکا آنها را تنها نخواهد گذاشت. برای همین اسرئیل به تنهایی به تاسیسات هسته‌ای ایران حمله نخواهد کرد و جنگی همه جانبه علیه ایران با مشارکت آمریکا و کشورهای حاشیه خلیج فارس را ترجیح می‌دهد. انگلیس (چه بسا فرانسه و ناتو) نیز مطمئنا به این جنگ خواهد پیوست. با این جنگ همه جانبه اسرائیل از پیامدها و نگرانی‌هایی پرهیز می‌کند که به تنهایی قادر به تحمل آنها نیست. جنگی یکجانبه در سطح جهانی مشروعیت کمتری در مقایسه با جنگی همه جانبه دارد. همچنین جنگی همه جانبه قرار گرفتن اسرائیل در معرض موشک های ایران و متحدانش را کاهش می‌دهد؛ زیرا تمرکز نظامی ایران روی حمله به پایگاه‌های آمریکا در منطقه و کشورهای حاشیه خلیج فارس مشارکت کننده در جنگ تقسیم می‌شود.
آمادگی آمریکا برای موافقت با این جنگ همه جانبه بحث برانگیز است. آمریکا هیجان کمتری در مقایسه با اسرئیل برای این جنگ دارد و به ابزارهای دیپلماتیک تمایل دارد. موافق توافقی جدید و کمتر سختگیرانه نسبت به اسرائیل است و از بزرگنمایی خطر ایران از سوی اسرئیل باخبر است؛ اما غافلگیری‌های سیاسی در سطح بین المللی فراوان است و تاثیرگذاری‌های پنهانی بر تصمیمات بزرگ غیرقابل کنترل است. تاثیرپذیری آمریکا از خواسته‌های اسرائیل از طریق لابی پرنفوذ یهودی بی‌مانند است.
وقتی ژنرال رالف فودیس، فرمانده نیروی زمینی انگلیس از برنامه ریزی کشورش برای ارسال صدها تجهیزات نظامی از سوی کشورش به آلمان برای استفاده از آنها در صورت وقوع جنگ با روسیه صحبت می‌کند، باید ذهنیت و دید سطحی برخی رهبران غربی را بفهمیم.
کشورهای حاشیه خلیج فارس نیز در هیچ مسئله‌ای تصمیم گیرنده نیستند و اگر مشارکت در این جنگ به آنها دستور داده شود این کار را خواهند کرد و بیشترین سطح مشارکتشان از طریق تامین مالی جنگ خواهد بود.
اسرائیل به مثابه بیماری وبا در منطقه و بلا و بدبختی برای آمریکا و خودش است. اگر تنشی را در منطقه پیدا کند آن را بزرگتر می‌کند و اگر پیدا نکند آن را به وجود می‌آورد. به جای بهره برداری از عادی سازی روابط با کشورهای منطقه خطر ایران را بزرگنمایی می‌کند در حالی که می‌داند ایران حتی اگر به سلاح اتمی دست یابد از آن علیه این رژیم استفاده نمی‌کند.
ثبت دیدگاه